Sunday, June 27, 2004
Late ako sa mass kanina... super antok pa kasi.. parang medyo sure ako na tom matutulog ako til lunch para bawi...
here i am again, felt so sad... parang lagi na lang na kailangan ko mag extra effort para maging close sa mga tao and then what.. parang hindi naman na aappreciate... parang i felt bad for myself na sana hindi ko sinanay na maging at home sa mga kasama ko para anytime na mang-iwan sila or gusto ko humiwalay.. okay lang..and it would not be hard din on my part... parang right now, it taught me a lesson... parang it's not about being in the most okay group... but being with a friend who will be there when you need them most, being with someone who will really accept you for who you are... but anyways, eh ano kung iwanan na ako ng ibang tao... why would i feel bad??? eh diba nga when we cry, the world wouldn't cry naman with us... madami pa naman dyan na taong may busilak na kalooban... =) sorry lord, gusto ko lang mag unload...
anyways, what really strucked me most today is the 2 young kids i met sa church. si jonas and si nichol. they are not st. peter parishoners but they want to celebrate with us. nahiligan na nila magpunta sa mga fiesta ng iba't ibang parokya...
naisip ko na when i was young.. iba ang hilig ko... at age 12 grade 4 ata ako nun or grade 5... ahahahaha parang wala akong hilig nung mga panahong iyon.... pero i'm sure na hindi ko pa ka close si jesus nun... parang swerte nila na at young age alam na nila kung sino ang pinaka okay na lapitan pag may problema ka...
okay din ang homily nila bishop bacani.. " i am not perfect but i am forgiven" parang naging hopeful ako kasi people would feel na stronger now that they know na God mend broken hearts (hindi ito pang lovers ah)
went home so sleepy....
visited dreamland @ 7:04 PM
Welcome to Erika's dreamland....
Enter in
Take a peek
feel free to tag ...